Monday, January 14, 2013

حقيقت آفرينش عالم در شش روز و استواء خداوند برعرش رحمن


    حقيقت آفرينش عالم در شش روز و استواء خداوند برعرش رحمن 
  
وفي قوله تعالى : الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالارْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا (59) الفرقان
                                                                                    
 منظور از عالم ، عالم دين، و منظو ر از شش روز، شش هزار سال دور شش پيغمبر است كه با ختم دوره هزار ساله رسالت حضرت محمد، قيامت برپا و خداوند برعرش رحمن مستوي شد.


شيخ عطار گويد:*
...

بقرآن این چنین فرمود داور
تو تا دینش بدانی ای برادر
که عالم را به شش روز آفریدم
محمد را بعالم برگزیدم
بود عالم حقیقت عالم دین
چنین دارم ز پیر راه تلقین
بود شش روز دور شش پیمبر
مرا تعلیم قرآن گشت یاور
ولیکن روز دین سال هزار است
بدين ترتیب عالم را مدار است
چو گردد شش هزاران سال آخِر
شود قائم مقام خلق ظاهر
بسر آید همه دور شریعت
بامر حق شود پیدا قیامت
...
_______________________________________________________________

* در تحقيق انسان كامل و تابعين آنها كه رستگارانند

از: رساله سي فصل حضرت قطب العارفين شيخ فريد الدين عطّار قدس سره ، چاپ كتابخانه مركزي، 
نسخه تقي ابن يوسف حاتمي سال 1314 شمسي مطابق 1354 قمري.


دگر پرسي طريق اولياء را
طريق صدر دار انبيا را
بدان انسان کامل انبیا بود
ولی بهتر ز جمله مصطفی بود
بعالم انبیاء بسیار بودند
كه جمله واقف اسرار بودند
ولیکن شش پیمبر در طریقت
شدند مأمور اسرار شریعت
نخستین این ندا در داد آدم
بگسترد او شریعت را بعالم
دوم نوح است و آن هادي مطلق)
(كه در كشتي نمودي دعوت حق
پس ابراهیم بُد صاحب توکل
که بر وی آتش نمرود شد گل
ز بعد او کلیم الله را دان
عصا شد در کفش مانند ثُعبان
بیامد بعد از آن عیسی بن مریم
که مرده زنده گردانید از دم
ز بعدش خاتم خیرالبشر بود
که او پیغمبران را جمله سر بود
برو شد ختم اسرار شریعت
به پيش حيدر آمد دين و ملت
بقرآن این چنین فرمود داور
تو تا دینش بدانی ای برادر
که عالم را به شش روز آفریدم
محمد را بعالم برگزیدم
بود عالم حقیقت عالم دین
چنین دارم ز پیر راه تلقین
بود شش روز دور شش پیمبر
مرا تعلیم قرآن گشت یاور
ولیکن روز دین سال هزار است
بدين ترتیب عالم را مدار است
چو گردد شش هزاران  سال آخِر
شود قائم مقام خلق ظاهر
بسر آید همه دور شریعت
بامر حق شود پیدا قیامت
تو اسرار قیامت را ندانی
ره دین و علامت را چه دانی
نبد فرمان که سازند انبیا را
رموز این قیامت آشکارا
حدیثی مصطفی گفته درین باب
روایت این چنین کردند اصحاب
که جن و انس چندانی که باشند
همه اندر قیامت جمع باشند
که بردارند علم از پیش خلقان
نباشد قوت برداشتن شان
به تنهائی علی بردارد آن را
کند اسرار پنهان آشکارا
بگوید جمله علم اولین را
نماید سرّ علم آخرین را
خدا را هم به خلقان او نماید
در بسته به خلقان او گشاید
جهان گردد ازو پر امن و ایمان
جماد و جانور یابد ازو جان
کسی کو مرده باشد در جهالت
نرفته راه حق را از بطالت
نماند در جهان ترسا و کافِر
کند علم حقیقت جمله ظاهر
قیامت دور دین مرتضی دان
به معنیش تو باب مصطفی دان
تو باب الله میدان مرتضی را
ز خودآگاه میدان مرتضی را
ازین در رو که تا بینی خدا را
ازین درگاه  بینی  مصطفی را
ازین در گر روی باشی تو برحق
درو بینی حقیقت ِسرّ مطلق
که بابِ حقّ هم او باشد بمعنی
امیرالمؤمنین میدان تو یعنی:
امیرالمؤمنین است جان آدم
امیرالمؤمنین با نوح همدم
امیرالمؤمنین باب نبوت
امیرالمؤمنین اصل فتوت
امیرالمؤمنین شرح  و بیان است
امیرالمؤمنین نطق و زبان است
امیرالمؤمنین باب ولایت
امیرالمؤمنین ختم رسالت
امیرالمؤمنین سلطان عادل
(امیرالمؤمنین انسان کامل)
اگراز بخت برخوردار گردی
مطیع حیدر کرّار گردی
مراتب گر نماید راه تحقیق
تو باب الله را دانی بتحقیق
در این درباش و دولتمند میباش
بدین دولت خوش و خرسند میباش



نسخه متفاوت با اين رساله در:
  بخش 9 سي فصل شيخ عطار   






معانی قيامت، یوم الدین و مالک یوم الدین  


1- قيامت: رستاخيز- برخاستن از قبور( غفلت)- برانگيخته شدن بعد از مرگ (مرگ روحاني)- ايضا،
 قيامت، قيام و ظهور مظهر الهي است و در احاديث و تفاسير اسلامي هم به قيام و ظهور قائم و موعود اسلام تعبير شده است.


2- قيامت:
 در اصطلاح بيان، مدت رسالت هر رسول، قيامت ظهور قبل است و در اصطلاح بهائي نيز قيام نفس الله بمَظهر كلّيه خود است.


3- قيامت:
قيام الساعة ( قيامت)
يوم الآخر- يوم البعث- يوم التغابن- يوم التلاق- يوم االتناد- يوم الجزاء- يوم الجمع- يوم الجواب- يوم الحساب- يوم الحسرة- يوم الحشر- يوم الدين- يوم السؤال- يوم الفضل- يوم القرار- يوم القيام- يوم القيامةيوم اللقاءيوم الله المخيف- يوم الموعود- يوم الميزان- يوم الميعاد- يوم النشور- يوم الواقعة- يوم الوعد- يوم الوعيد- كلّ روز قيامت يا روز رستاخيز يا روز ظهور حضرت موعود و تحقق وعود است


4- يوم الدين:
روز داوري- روز حساب- روز جزاء- منظور روز رستاخيز و روز قيامت است


5- يوم الدين:
روزقيامت يا روز رستاخيز يا روز ظهورحضرت موعود و تحقق وعود
  

6- مالک یوم الدین ؛ (قرآن 4/1) پادشاه روز جزا. (ناظم الاطباء). صاحب روز جزا. خدای تعالی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

7- مالک- خداوند


 قابل توجه :
درآثار دیانت بهائی نیز صراحتاً مذکور که عرفان خداوند و رؤیت حق منوط به شناخت و دیدار مظاهر ظهور الهی است که قائم مقام حق بوده و جانشین و خلیفه خداوند در روی زمین و آئینه صفات الهی و بالاترین جلوه ظهور باری تعالی و تجلیات آن غیب اقدس امنع می باشند. به تصریح آثار دیانت بهائی: "ابواب معرفت كُنه ذات حقّ مسدود است بر كلّ وجود، و طلب و آمال در اين مقام مردود"؛ بنابراین، "مقصود معرفت آثار و تجلّيات آن غيب اقدس امنع بوده و هست ... مقصود از عرفان، معرفت مظاهر احديّه است" (مکاتیب حضرت عبدالبهاء)


لغت نامه دهخدا




No comments:

Post a Comment